കവി അയ്യപ്പന്റെ അവസാന വരികൾ...
...
“പല്ല്
അമ്പ് ഏതു നിമിഷവും
മുതുകിൽ തറയ്ക്കാം
പ്രാണനും കൊണ്ട് ഓടുകയാണ്
വേടന്റെ കൂര കഴിഞ്ഞ് റാന്തൽ വിളക്കുകൾ ചുറ്റും
എന്റെ രുചിയോർത്ത്
അഞ്ചെട്ടു പേർ
കൊതിയോടെ
ഒരു മരവും മറ തന്നില്ല
ഒരു പാറയുടെ വാതിൽ തുറന്ന്
ഒരു ഗർജ്ജനം സ്വീകരിച്ചു
അവന്റെ വായ്‌ക്ക് ഞാനിരയായി ”
...
കവി അയ്യപ്പനോടുള്ള എല്ലാവിധ ആദരവോടുകൂടി പറയട്ടെ... താങ്ങളുടെ ജീവിത ശൈലി മഹത്വവൽക്കരിക്കുന്നതിൽ... വിരുദ്ധ ധ്രുവത്തിലാണ്‌ കാക്കരയുടെ ഇരിപ്പിടം... ഇരിക്കാൻ കസേരയൊന്നുമില്ല... ഒരു കോണിൽ... പക്ഷെ സത്യസന്ധമായി എന്റെ മനസ്സിലുള്ളത്‌ എഴുതുകയാണെങ്ങിൽ, എന്തോ... ആ ജീവിത ശൈലിയെ വെള്ള പൂശി ചുമ്മാ “പുരോഗമനത്വം” വിളമ്പാൻ കാക്കരക്കാവില്ല... ഉപരിവിപ്ലവമെന്ന്‌ പരിഹസിച്ചോള്ളു... പക്ഷെ മനസ്സിൽ തോന്നിയ സത്യമല്ലെ എഴുതാവു... അയ്യപ്പനെ പോലെ...
തെരുവിന്റെ കവിയാണ്‌... തീയിൽ കുരുത്ത വാക്കുകളാണ്‌ കവിതയിലൂടെ പുറത്തു വന്നത്‌... തെരുവിൽ വളർന്നു... തെരുവിൽ മരിച്ചു... സാംസ്കാരിക നായകരുടെ വേഷഭുഷാദികളൊന്നുമില്ല... നാട്യമില്ല... ജാഡകൾ തൊട്ടു നോക്കിയിട്ടില്ല... നമ്മുക്കെല്ലാവർക്കും സ്വന്തം കവി... ഒരു അന്യത ആരും ദർശിച്ചില്ല... ആർക്കും ആരുമാകാൻ സാധ്യമല്ല... അയ്യപ്പന് പകരം അയ്യപ്പൻ മാത്രം...
ജനിക്കുക, പഠിക്കുക, ജോലി സമ്പാദിക്കുക, കല്യാണം കഴിക്കുക, കുട്ടികൾ, മക്കൾക്കും പേരക്കുട്ടികൾക്കും വരെ സമ്പാദിക്കുക... കൊട്ടാരം പോലത്തെ വീടു പണിയുക... തുടങ്ങി നമ്മളെല്ലാം കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന, അല്ലെങ്ങിൽ നമ്മളെ പോലെ... എല്ലാവരും ഒരേ വരയിൽ നടക്കണമെന്ന്‌ എനിക്ക് വാശിയില്ല... വിശക്കുമ്പോൾ എന്റെ വീട്ടിൽ കയറി വരും... എന്റെ വീട്ടിൽ കയറി വന്ന്‌ കള്ളുകുടിക്കാൻ കാശ് ചോദിക്കും... എന്നൊക്കെ കവയത്രി സുഗതകുമാരിയെ കൊണ്ട് മാലോകരെ ഓർമപ്പെടുത്തരുത്‌... അത്ര മാത്രം...
പണിയെടുക്കുവാൻ കഴിവുള്ളവൻ ഭിക്ഷ യാചിച്ചാൽ... ആ ശൈലി മഹത്വവൽക്കരിക്കരുത്‌ എന്ന് തന്നെ പറയണം... അന്ധനായ പാട്ടുകാരൻ തെരുവിൽ പാടി ഉപജീവനം നടത്തിയാൽ ആരും കുറ്റം പറയില്ല... മണി ഓട്ടൊറിക്ഷ ഓടിച്ചത്‌... അത്‌ മാന്യമായ തൊഴിലാണ്‌... ആ ശൈലിയെ മഹത്വവൽക്കരിക്കുക... മീൻ വിറ്റ്‌ ഉപജീവനം നടത്തിയ കവിതയേയും കവിയേയും മഹത്വവൽക്കരിക്കാം... ഇവിടെയൊന്നും അയ്യപ്പനെ താരതമ്യം ചെയ്യുവാൻ സാധിക്കില്ല... കാരണം... ഫ്രൂഫ് റീഡറായി ജനയുഗത്തിൽ സേവനം അനുഷ്ഠിച്ചിരുന്നു... ചെറുപ്പത്തിലെ കഠിന യാഥാർത്ഥ്യങ്ങൾക്ക്‌ ശേഷം... പിന്നെയാണ്‌ മാറി നടന്നത്‌... അതിനും കാരണങ്ങൾ കാണുമായിരിക്കും... നമ്മളെല്ലാം മനുഷ്യരാണല്ലോ...
അയ്യപ്പൻ അങ്ങനെയായതിൽ അയ്യപ്പനെ കുറ്റപ്പെടുത്താതിരിക്കാം... സാഹചര്യങ്ങൾ മനുഷ്യന്റെ ജീവിതത്തെ മാറ്റി മറിക്കും... വലിയ സാഹിത്യകാരന്മാരായിരിക്കാം... മനോധൈര്യം ഉണ്ടായിരിക്കണമെന്നില്ല... പക്ഷെ നാം പിൻതുടരാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്ത ഒരു ജീവിത ശൈലി എന്തിന്‌ മഹത്വവൽക്കരിക്കുന്നു... അത്‌ നാട്യമല്ലേ... ആ നാട്യം അയ്യപ്പനിഷ്ടമല്ല... അയ്യപ്പൻ തുറന്ന പുസ്തകമാണ്‌... അതിൽ ഭാവാഭിനയമില്ല... പച്ചയായ ജീവിതം മാത്രം... അയ്യപ്പന്റെ കവിതയെ ഇഷ്ടപ്പെടണമെങ്ങിൽ... ജീവിത ശൈലിയേയും ഇഷ്ടപ്പെടണമെന്നില്ല...
അയ്യപ്പേട്ടാ, അയ്യപ്പേട്ടന്റെ കവിതയും ജീവിത ശൈലിയും കാക്കരക്കിഷ്ടമാണ്‌... ഞാനും ഈ വഴിയെ വരുന്നു...
എടാ കാക്കരെ... എന്റെ കവിതയെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടോള്ളു... പക്ഷെ എന്റെ ജീവിത ശൈലി, അത്‌ അയ്യപ്പന് മാത്രം... ഇതിലെവിടെയാടാ മാതൃക...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
13 comments:
അയ്യപ്പേട്ടാ, അയ്യപ്പേട്ടന്റെ കവിതയും ജീവിത ശൈലിയും കാക്കരക്കിഷ്ടമാണ്‌... ഞാനും ഈ വഴിയെ വരുന്നു...
എടാ കാക്കരെ... എന്റെ കവിതയെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടോള്ളു... പക്ഷെ എന്റെ ജീവിത ശൈലി, അത്‌ അയ്യപ്പന് മാത്രം... ഇതിലെവിടെയാടാ മാതൃക...
താങ്കളുടെ തുറന്നു പറച്ചിലിന് അഭിനന്ദനം. അയ്യപ്പന്റെ കവിത എന്റെ ഹൃദയത്തില്‍ തൊട്ടു നില്‍ക്കുന്നു ; ഉപാധികളില്ലാത്ത അയ്യപ്പന്റെ പെരുമാറ്റവും. പക്ഷേ, അയ്യപ്പന് നയിച്ച അരാജക ജീവിതത്തെ ന്യായീകരിക്കാനാവില്ല. ആ കൈമടക്കില്‍ നിന്ന് ഇനിയുമെത്രയോ കവിതകള്‍ വായിക്കപ്പെടേണ്ടതായിരുന്നു. ‘കൂരിരുട്ടിന്റെ തലമുടിക്കെട്ടിനെ തലോടിത്തലോടി ശുഭ്രമേഘത്തിന്റെ ശിരസ്സാക്കി’ നശിപ്പിച്ചത് ആ അരാജക ജീവിതമാണ്. അയ്യപ്പനും ‘ആരാധകര്‍’ക്കും ന്യായീകരണങ്ങള്‍ ഉണ്ടാവാം. ഒരു അരാജകബിംബം പലര്‍ക്കും ആവശ്യമായിരുന്നിരിക്കാം. പക്ഷേ, വസ്തുതകള്‍ പറയപ്പെടാതെ പോകരുത്.
കാക്കരെ,
സംവാദിക്കാനാണെങ്കിൽ സ്നേഹത്തോടെ ചോദിക്കട്ടെ.
കുടുംബവും കുട്ടികളും സമ്പാദ്യവും എന്തിനാണിഷ്ടാ?.
തോന്നിയപോലെ ജീവിതം ആസ്വദിക്കുന്നതല്ലെ സ്വതന്ത്രം?.
അയ്യപ്പേട്ടൻ മാതൃകയാണ്‌, മഹത്വവൽക്കരിക്കപ്പെടുകതന്നെ ചെയ്യും.
അരാജകമെന്നോ, തന്തോന്നിയെന്നോ വിളിച്ചോളൂ.
ചട്ടകൂടുകൾക്കുള്ളിൽ കാല്‌ കെട്ടിയ കോഴിയെപോലെയുള്ള ജീവിതം, സമൂഹമെന്ന പകൽ മാന്യരുടെ താവളം, പുഞ്ചിരിച്ച്‌കെണ്ട്‌ നീട്ടി തരുന്ന പച്ച വെള്ളത്തിൽപോലും ലാഭത്തിന്റെ കഴുകൻ കണ്ണില്ലെന്ന് പറയുമോ?.
പ്രിയപ്പെട്ട കാക്കര പറഞ്ഞതു സമ്മതിക്കുന്നു
എന്നാല്‍
ചുരുട്ടികയറ്റിയ , അയ്യപ്പന്റെ
ഷര്‍ട്ടിന്റെ കയ്യിലോ
കവിതയെഴുതിയ കടലാസ്
മറ്റു ചില കവികളുടെ പോക്കറ്റിലോ
സീരിയലുകാരുടെ അഡ്വാന്‍സ് തുക
അരാജകത്വം ജീവിതത്തില്‍
കവിതയിലോ ജീവിത പ്രേമവും
ഈ തുറന്നുപറച്ചിലിനാണ് കാശ് കേട്ടൊ കാക്കരേ
‘എടാ കാക്കരെ... എന്റെ കവിതയെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടോള്ളു... പക്ഷെ എന്റെ ജീവിത ശൈലി, അത്‌ അയ്യപ്പന് മാത്രം... ഇതിലെവിടെയാടാ മാതൃക...‘
അഭിനന്ദനങ്ങൾ...!
കാക്കരയുടെ എഴുത്തില്‍ ഒരു കവിതയുണ്ട് :))
കവി അയ്യപ്പന് അങ്ങിനെ ജീവിച്ചു മരിച്ചു . സത്യം പറയട്ടെ എനിക്ക് ശരിക്കും അസൂയയുണ്ട് ആ ജീവിതത്തോട്,പക്ഷെ ബോധപൂര്‍വം എനിക്ക് അങ്ങിനെയാകനാകില്ല. കവിയും അങ്ങിനെ ബോധപൂര്‍വം ആയതാവില്ല.
ആരും പറയാത്തത് തുറന്നു പറഞ്ഞത് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. അഭിനന്ദനങ്ങൾ
പ്രതികരണൻ... ജയിംസ്... ബിലാത്തിപട്ടണം... ഷാജി... സാബു..
അഭിപ്രായം പറഞ്ഞ എല്ലാവർക്കും നന്ദി...
ബീരാൻ കുട്ടി.. കുടുംബവും കുട്ടികളും സമ്പാദ്യവും വേണമെന്ന്‌ കാക്കര പറഞ്ഞില്ല... അങ്ങനയൊരു വാശിയില്ലായെന്ന്‌ തന്നെ പോസ്റ്റിലെഴുതിയിട്ടുണ്ട്‌...
തോന്നിയപോലെ ജീവിതം ആസ്വദിക്കുന്നത്‌ സ്വാതന്ത്ര്യമല്ല... ചട്ടകൂടിനുള്ളിൽ കാലുകൾ കെട്ടി ജീവിതം ഹോമിക്കേണ്ടതില്ല... ബോധപൂർവം നാം ഒരോ വഴികൾ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നു... അയ്യപ്പനും തിരഞ്ഞെടുത്തു വഴികൾ.. കവിത ... പ്രൂഫ് റീഡിഗ്‌ അങ്ങനെ പലതും... പക്ഷെ ഇന്ന് കാണുന്ന അയ്യപ്പനിലേക്ക്‌ വഴുതി വീണതാണ്‌... സൂപ്പർ സ്റ്റാറിന്റെ ആരാധകരെപോലെ കവിയുടെ ആരാധകരും കണ്ണുമടച്ച്‌ ന്യായങ്ങൾ കണ്ടെത്തിയാൽ... ഫാൻസും കാവ്യാസ്വാദകരും ഒരു പോലെയല്ല എന്നെങ്ങിലും നാം മനസിലാക്കണം...
അയ്യപ്പേട്ടന്റെ കവിതകൾ മഹത്തരമാണ്‌... അനശ്വരമാണ്‌... പക്ഷെ ജീവിതം ഒരു മാതൃകയല്ല...
കാക്കരെ,
സ്നേഹപൂർവ്വം ഞാൻ വിയോജിപ്പ്‌ പ്രകടിപ്പിക്കട്ടെ.
അയ്യപ്പേട്ടന്റെ ജീവിതം മാതൃകപരമാണ്‌. മാതൃകപരം തന്നെയാണ്‌.
അയ്യപ്പേട്ടൻ ആരുടെയും ഔദാര്യത്തിന്‌ കാത്തിരിന്നില്ല. അധികരവർഗ്ഗത്തിന്റെ മുഖത്ത്‌ കാർക്കിച്ച്‌ തുപ്പിയവൻ. നഷ്ടപ്പെടുവാൻ ഒന്നുമില്ലെന്ന് തെളിയിച്ചവൻ. സ്വസ്ഥമായി, ഉറങ്ങാൻ കഴിയുന്നിടത്ത്‌, കിടന്നുറങ്ങിയവൻ. കഴിയുമോ ഗർവ്വിന്റെ കീരിടം ചൂടിനടക്കുന്ന ഇന്നത്തെ മലോർക്ക്‌.
അയ്യപ്പേട്ടന്റെ വഴികൾ അയ്യപ്പേട്ടൻ തിരഞ്ഞെടുത്ത വഴികളാണ്‌. ആരും നിർബദ്ധിച്ചില്ല. (അതല്ലെ ശരി, പക്ഷെ, നിഴലായി ഒരു ജന്മം കൂടെയുണ്ട്‌, കറുത്ത പാടുകളും)
ആ വഴികളിലേക്ക്‌ നോക്കുകപോലുമരുതെന്ന് പറയുമ്പോൾ, വീണ്ടും ചോദിക്കട്ടെ:-
അധികാര വർഗ്ഗത്തിന്റെ എച്ചിൽപട്ടികളായി മാറിയ, വീരജന്മം ആവണമായിരുന്നോ അയ്യപ്പേട്ടൻ?.
അവാർഡ്‌ കമ്മറ്റികാരുടെ വീട്ട്‌വേലക്ക്‌ പോവണമായിരുന്നോ അയ്യപ്പേട്ടൻ?.
കാക്കാരെ,
കാലി കീശയുമായി കേരളം മുഴുവൻ സഞ്ചരിച്ച, കൈമടക്കിൽ ചുരുട്ടിയ കുറുപ്പുകൾ മാത്രം ബാക്കി വെച്ച, ആ മനുഷ്യനോട്‌, എന്തോ, ഭയങ്കര അസൂയയാണ്‌ തോന്നുന്നത്‌.
ബെൻസ്‌ കാറും, മാളിക വീടും, ചുറ്റും പരിവാരങ്ങളും, കൈയടിക്കാൻ കൂലിപടയും. ഇതാണോ മാതൃക ജീവിതം.
അല്ല കാക്കരെ , ഇത്‌, നായജന്മമാണ്‌. മറ്റുള്ളവർക്ക്‌ വേണ്ടി കുരച്ച്‌മരിക്കാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടവരുടെ ജന്മം. അയ്യപ്പേട്ടൻ അതല്ല.
കവിത വായനക്കാരനുള്ളതാണ്‌. അത്‌ വിൽപ്പനചരക്കല്ലെന്ന് പറഞ്ഞവന്റെ ജീവിതമാണ് മാതൃക.
മദ്യം, അയ്യപ്പേട്ടനെ തകർത്തി എന്നത്‌ നേര്‌. ഞാൻ യോജിക്കുന്നു. കേരളത്തിന്റെ തെരുവുകളിലൂടെ, നിർഭയം എന്ന് എനിക്ക് നടക്കുവാൻ കഴിയുന്നുവോ, ആരെയും ഭയപ്പെടാതെ, ദിനപത്രംനിവർത്തി എന്ന്, അന്തിയുറങ്ങുന്നുവോ, അന്ന്, ഞാനും പറയും ഞാൻ സ്വതന്ത്രനാണെന്ന്. ഇന്ന് എനിക്ക് കഴിയില്ല സുഹൃത്തെ. സമൂഹത്തെ ഞാൻ ഭയപ്പെടുന്നു.
ചർച്ചക്ക്‌ വഴിവെച്ചതിന്‌ നന്ദി.
ബീരാൻ കുട്ടി... “മദ്യം, അയ്യപ്പേട്ടനെ തകർത്തി എന്നത്‌ നേര്‌. ഞാൻ യോജിക്കുന്നു. ”
ഇത്‌ തന്നെയല്ലേ കാക്കര പറഞ്ഞത്... ഈ തകർച്ചയിലേക്ക്‌ അയ്യപ്പൻ വഴുതി വീണു... അയ്യപ്പൻ തിരഞ്ഞെടുത്തതല്ല... വീണതിന്‌ കാരണങ്ങൾ ഉണ്ടാകാം... പക്ഷെ ആ ജീവിത ശൈലി മാതൃകയാണോ... അല്ലായെന്ന്‌ പറയുവാനെങ്ങിലും നാമുക്ക്‌ സാധിക്കണം... അല്ലെങ്ങിൽ നാം അയ്യപ്പനെയാണ്‌ പരാജയപ്പെടുത്തുന്നത്‌...
ഒരു വരി കൂടി...
“വിശക്കുമ്പോൾ എന്റെ വീട്ടിൽ കയറി വരും... എന്റെ വീട്ടിൽ കയറി വന്ന്‌ കള്ളുകുടിക്കാൻ കാശ് ചോദിക്കും...”
ഇങ്ങനെയാണ്‌ സുഗതകുമാരി അയ്യപ്പനെ ഓർത്തത്‌... അയ്യപ്പന്റെ ഈ സ്വഭാവം ശരിയായിരുന്നില്ല... ഇത്‌ ഒരു കവിയും ഒരു മനുഷ്യനും മാതൃകയാക്കരുത്‌...
താങ്ങൾ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച അയ്യപ്പന്റെ ഗുണങ്ങൾ നമുക്ക്‌ മാതൃകയാക്കാം... അയ്യപ്പന്റെ തുറന്ന ജിവിതത്തെ കാക്കര തുറന്ന മനസ്സുമായി സമീപിക്കുന്നു...
അയ്യപ്പനെ ഒരു വർഷം കൊണ്ട് നാം മറന്നു പോയോ...
Post a Comment